جوش شیرین در جیره گاوهای شیری به عنوان منبع بی کربنات مورد استفاده قرار می گیرد و همچنین به عنوان منبع تأمین سدیم بدون کلرید در جیره طیور استفاده می گردد.
در گاوهای شیری جهت حفظ ظرفیت بافری شکمبه، افزون بر بی کربنات تولید شده توسط بزاق، نیاز به تأمین از طریق افزودنی خوراکی (جوش شیرین) نیز می باشد.
جوش شیرین با تأمین بی کربنات در شکمبه دام و حفظ وضعیت میکروفلور طبیعی شکمبه با ایجاد تعادل کاتیون آنیون جیوه (DCAD) و نیز کاهش تخمیر نامطلوب در شکمبه، در بهبود چربی شیر و کاهش عوارض ناشی از استرس گرمایی نقش بسیار مهمی دارد.
مقدار مصرف：
گاوشیری：
جهت دست یافتن به بهترین نتیجه در گاوهای شیری، تغذیه ۵۰ گرم جوش شیرین به ازای هر ۱۰ لیتر شیر (تغذیه ۲۰۰ گرم جوش شیرین به ازای هر رأس دام با میانگین تولید ۴۰ لیتر) یا ۱۰ تا ۱۳ کیلوگرم جوش شیرین در یک تن کنسانتره توصیه می شود.
گاوگوشتی：
با توجه به مصرف بالای کنسانتره در تغذیه گاوهای گوشتی، میزان ۱ تا ۱/۵ درصد ماده خشک مصرفی در ۳۰ روز اول پیشنهاد و بعد از عادت پذیری جیره، مقدار مصرف به ۰/۷۵- ۰/۵ درصد توصیه می شود.
طیور： معمولأ بین ۱ تا ۲ کیلوگرم در تن خوراک بر اساس جیره و وضعیت املاح آب توصیه می شود.
- ۹۵/۱۱/۰۲