برندها چگونه با اجناس تقلبی مقابله کرده‌اند؟
محصولات تقلبی و فیک، همیشه عضوی جدانشدنی از صنعت مد و فشن بوده‌اند. مغازه‌ها و بوتیک‌ها، از بازار بزرگ تهران گرفته تا خیابان کانال نیویورک، پر از کیف‌ها و عینک‌های تقلبی از برندهای بزرگی همچون گوچی و شنل هستند که شاید از دور تفاوتی با نمونه اورجینال آن نداشته باشند، اما نزدیک‌تر که بروید، کیفیت و تفاوت نامحسوس لوگو و شکل ظاهری محصول را به خوبی متوجه می‌شوید.
صنعت محصولات و اجناس فیک و تقلبی، سالانه 1.2 تریلیون دلار درآمد دارد و نزدیک 30 میلیارد دلار به صنعت مد لاکچری خسارت وارد می‌کند. با وجود این ضرر وحشتناک، از نظر خیلی‌ها کار از کار گذشته، اما برندها همچنان با راه‌های متفاوت سعی در مبارزه با این صنعت مخرب دارند.
برندهای لاکچری و جهانی نسبت به پیامد محصولات تقلبی و جعلی کاملا آگاه هستند؛ این اجناس تنها برای برندها مضر نیستند، بلکه خطراتی جدی برای مصرف‌کنندگان‌شان دارند. هشدار شنل مبنی بر "خطرات احتمالی برای سلامت" چندان اغراق‌آمیز نیست چرا که تحقیقات نشان داده که لوازم آرایشی تقلبی دارای موادی شیمیایی هستند که می‌توانند مشکلات پوستی غیرقابل برگشتی بوجود بیاورند.
مطالعه کنید: راهنمای تشخیص کفش اصل از کفش تقلبی
شنل قسمتی از وبسایت خود را به اطلاع رسانی در رابطه با محصولات فیک و تقلبی اختصاص داده است. شنل می گوید: " مبارزه با محصولات تقلبی، برای ما معنایی فرای حفظ چهره‌ی برندمان دارد. این مبارزه به معنی حفاظت از خلاقیت، پیشه وری و کیفیت محصولات و همچنین جلوگیری از خطرات احتمالی برای سلامت مشتریانمان است."
در اکثر کشورها، خرید و فروش اجناس تقلبی جرم به حساب می آید و انتقال آنها از طریق راه‌های غیرقانونی انجام می‌گیرد. لباس‌ها و اکسسوری‌های تقلبی معمولا توسط باندهای مجرمانه به همراه مواد مخدر، اسلحه و انسان قاچاق می‌شوند. با اینکه خرید یک جنس "های کپی" با قیمتی پایین وسوسه انگیز است، اما نباید فراموش کنیم که پشت این قیمت پایین، کارگرهای غیرقانونی و باندهای قاچاق کالا قرار دارند.
برند سوپریم که دارای لوگویی آسان برای جعل است، با نوع پیشرفته‌تری از جعل محصولاتش رو به رو است. "اجناس جعلی قانونی" در ایتالیا، اسپانیا، چین و چندین کشور دیگر بنا نهاده شده‌اند، که از لوگو و هویت سوپریم استفاده می‌کنند و جریمه‌ای برای آن پرداخت نمی‌کنند، چرا که پیش از "سوپریم" علامت تجاری آن را در آن کشورها خریداری کرده‌اند. با اینکه سوپریم اصلیِ آمریکا با سوپریم ایتالیا و اسپانیا به دادگاه رفته است، اما به علت مشکلات محاسباتی چندان در دادگاه موفق نبوده است.
در سال 2006، لویی ویتون از یک برند اسباب بازی سگ برای تولید کیف‌های “Chewy Vuitton”، که نسخه‌ی مینیاتوری و مخملی کیف‌های اصلی این برند بودند، شکایت کرد. اما برخلاف انتظار لویی ویتون، قاضی دادگاه ایده‌ی کیف‌های مینیاتوری را شوخی با قیمت بالای کیف‌ها و اسم و رسم لویی ویتون دانست و به همین خاطر این برند فرانسوی مجرم محسوب نشد.
برخی دیگر از برندها در مبارزه با جعل کنندگان محصولات فشن موفق‌تر عمل کرده‌اند. به عنوان مثال، کمپانی ریچمونت (Richmont) که صاحب برندهای کارتیه و کلوئه(Chloe) است، در دادگاه انگلستان موفق شد قانونی را به ثبت برساند که توزیع‌کنندگان اینترنتی تحت آن، موظف هستند تا از فروش محصولات تقلبی جلوگیری کنند. این رای دادگاه که به همت ریچمونت صادر شد، قابل تعمیم برای دیگر برندهایی که در انگلستان فروش دارند نیز هست.
انجمن لباس و کفش آمریکا (AAFA) که نماینده‌ی بیش از هزار برند آمریکایی است، چندی پیش آمازون را مجبور کرد تا از فروش محصولات تقلبی جلوگیری کند. محصولات فشن لاکچری از مهم‌ترین کالاهای صادراتی فرانسه محسوب می‌شوند، اما با این حال با توجه به قانونی که تصویب شده، هرگونه ورود و خروج با اقلام تقلبی را غیرقانونی اعلام شده تا از صنعت فشن لاکچری فرانسه محافظت شود. با اینکه بسیاری از کمپانی‌ها بی‌وقفه در تلاشند تا با صنعت جعل کالای فشن مبارزه کنند، برخی از برندها از این صنعت برای تبلیغ و فروش استفاده می‌کنند.
الساندرو میشل برای کالکشن کروز 2018 گوچی، با خلاقیتی هنرمندانه و طنزآمیز، لوگوی این برند را به شکلی اشتباه بر روی لباس‌ها نوشت. در این کالکشن که از یونان و روم باستان الهام گرفته بود، الساندرو از شکل باستانی کلمه‌ی گوچی (Guccy) استفاده کرد که کنایه‌ای به نوع نوشتار اسم این برند بر روی اجناس تقلبی نیز بود.
برند ولنتینو در سال ۲۰۱۷، کمپین مخفی خود را با عنوان “Expect The Unexpected”شروع کرد و بعد از اتمام آن، ویدیویی را در توییتر منتشر کرد که اهالی لندن را در حال خرید کیف‌های به ظاهر "فیک" نشان می‌داد؛ کیف‌هایی که در حقیقت اورجینال بودند.
برند پوشاک دیزل (Diesel) نیز یک بار خریداران را با پاپ-آپ شاپی در نیویورک گول زد. این فروشگاه، محصولاتی که خود دیزل تولید کرده بودو در واقع اورجینال بودند را با اسم اشتباه تایپ شده (Deisel) و با قیمت کمی، برای فروش گذاشت. بعد از اتمام این پاپ-آپ شاپ، این برند اعلام کرد که اجناس در حقیقت اصل بوده‌اند. بنیان‌گذار دیزل درباره‌ی این کمپین گفت : " محصولات تقلبی به برند ضرر می‌زنند، بنابراین از خود پرسیدیم که چطور می‌توانیم از آنها به نفع برند استفاده کنیم؟ اینگونه بود که به این ایده‌ی فوق‌العاده رسیدیم."
ولنتینو، دیزل و گوچی، همگی از برندهایی هستند که همیشه قربانی جعل محصولاتشان می‌شوند. بدون شک این برندها، تنها برندهایی نیستند که محصولاتشان کپی می‌شوند، اما واکنش خلاقانه و طنزآمیز آنها در مقابل اجناس تقلبی، آنها را از دیگر برندهایی که از راه قانونی پیگیر هستند، متمایز می‌کند.
پدیده فست فشن یکی دیگر از مشکلات طراحان برندهای لاکچری است. برندهای ارزان قیمت با تولید طرح‌های برندهای لاکچری، بدون لوگو و اندکی تغییر، سعی در فروش آنها به عنوان طرح خود دارند. با اینکه این برندها به مشتریان اجازه می‌دهند تا استایل‌هایی شبه لاکچری داشته باشند، اما مسائل اخلاقی برندهای فست فشن همچنان جای سوال دارد.
چند سالی است که صفحه‌ای در اینستاگرام به نام Diet Prada ، در تلاش است که با پدیده‌ی جعل ایده مبارزه کند و برندهای لاکچری و فست فشنی را که طرح‌های دیگر طراحان را دزدیده‌اند، معرفی می‌کند. این صفحه با انتشار عکس محصول اصلی و عکس محصول کپی شده، به کابوس بسیاری از برندها تبدیل شده است!
پیگیری قانونی جعل ایده در فشن، در کشورهای مختلف، با یکدیگر فرق می کند. دزدیدن طرح در اروپا به علت قوانین سفت و سختی که برای مبارزه با جعل محصول دارند، بسیار دشوار است و طراحان می‌توانند با استفاده از قوانین کپی رایت از ایده‌های خود محافظت کنند. اما در آمریکا به خاطر نبودن قوانین بازدارنده، بسیاری از طراحان لباس و طراحان مد بر لبه‌ی تیغ تقلید و جعل راه می‌روند. پروسه‌ی ثبت لوگو و هویت برند در آمریکا بسیار طولانی و گران قیمت است و این باعث شده بسیاری از طراحان نوپا توانایی حفاظت از طرح‌های خود را نداشته باشند.
تا روزی که مصرف‌کنندگان از خرید اجناس تقلبی دست بردارند، برندها همچنان در حال مبارزه با این معضل خواهند بود. اما چگونگی مقابله با مسئله‌ی جعل ایده نیز خود حائز اهمیت است. شاید راه و روش برندهایی همچون گوچی برای مقابله با این مشکل، مدرن‌تر و کاربردی‌تر باشد تا راه‌های قانونی و پرخرج.
منبع: Crfashionbook.com
